ΤΟ ΣΙΝΕΜΑ ΓΥΜΝΟ - Η ΤΑΙΝΙΑ
Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 ο ελληνικός κινηματογράφος έμπαινε σε μια περίοδο κρίσης. Μία από τις όψεις της λεγόταν «κρίση θεματολογίας» και μία από τις εξόδους άκουγε στο όνομα «ερωτικός κινηματογράφος».
Το είδος ήταν ήδη γνωστό από την πληθώρα των ξένων ταινιών, που διανέμονταν στις ελληνικές αίθουσες με την ένδειξη «αυστηρώς ακατάλληλο» και η ντόπια εκδοχή του είχε πολλές παραλλαγές. Όπως είχε και πολλά πρόσωπα, εμπρός και πίσω από την κάμερα, που κυριάρχησαν στο κινηματογραφικό στερέωμα για μια δεκαετία, πριν κάποιοι από αυτούς αλλάζουν ρώτα και πριν κάποιοι άλλοι πάρουν τα πιο εύκολα μονοπάτια της βιντεοταινίας ή ακολουθήσουν τις πιο δύσβατες ατραπούς της σκληρής πορνογραφίας. Πρόσωπα που δημιούργησαν αυτές τις ταινίες και άτομα που μπορούν τεκμηριωμένα και με γοητευτικό τρόπο να τις σχολιάσουν, μιλούν σήμερα στην κάμερα και τον λόγο τους συνοδεύουν και υποστηρίζουν χαρακτηριστικά αποσπάσματα αυτού που αποκαλείται «ελληνικό πορνό».
Από τη «μαλακή» στη «σκληρή» εκδοχή του, ή από το γυμνό στην οθόνη στο κινηματογραφικό σεξ, ΤΟ ΣΙΝΕΜΑ ΓΥΜΝΟ κλείνει με νόημα το μάτι στον θεατή, μιλώντας του για την ιστορία του ελληνικού ερωτικού σινεμά και το ευρύτερο κοινωνικό-ιστορικό πλαίσιο εντός του οποίου αυτό δημιουργήθηκε.